باید سه حالت را از یکدیگر تفکیک کرد
- حالت نخست، زمانی است که زوجه در خصوص مهریه، مافیالذمه زوج را ابرا میکند.
به این بیان که میگوید از نظر من تو دیگر تکلیفی برای پرداخت مهریه نخواهی داشت؛ این بیان باعث میشود تا تکلیف شوهر در ادای مهر به طور کلی ساقط شود. - حالت دوم زمانی است که زوجه در قبال طلاق، مهریه خود را به شوهر بذل میکند.
بذل مهر در طلاق های خلع و مبارات انجام میشود، به این صورت که زن با پرداخت مالی به شوهر، از او میخواهد که طلاقش دهد. اگر زن در ایام عده طلاق از بذل خود رجوع کند، طلاق ملغی و کان لم یکن خواهد شد. - حالت سوم زمانی است که زوجه مهریه خود را به زوج هبه میکند.
به این بیان که میگوید من مهر خود را به تو بخشیدم؛ تکلیف شوهر در پرداخت مهریه بر اساس موادی از قانون مدنی موضوع هبه بوده یعنی اگر مشروط باشد بر اساس شرط و اگر مجزوم باشد بر همان اساس تعیین می شود.