نظریه عرضه پول
نظریه عرضه پول
عرضه پول در عصر قدیم تحت تاثیر استخراج و قیمت تمام شده طلا و نقره بود هر قدر این میزان پایین باشد عرضه پول بالطبع آن بالا خواهد رفت. در گام اول این نظریه بصورت زیر مطرح شد:
C+ R/K =M
كه در آن M= عرضه پول، C = فلزات قیمتی در جریان،R = فلزات قیمتی نزد بانكها
K = نسبت ذخائر بانكی به اسكناس در جریان
با گذشت زمان و با وجود اشكالاتی كه در زمینه صدور بی رویه اسكناس و با به وجود آمدن سپرده های دیداری رابطه ی زیر مطرح شد:
C’+R’/K’ = M’
كه در آن M’ = عرضه پول در جریان، و C’= اسكناس در جریان، و R’ = اسكناس نزد بانكها
K’ نسبت ذخایر بانكی به سپرده های دیداری است.
در رابطه با عرضه پول دو اصطلاح مهم بكار می رود، پایه پولی و ضریب فزاینده
پایه پولی به مجموع دارائی های بانك مركزی و بدهی های آن پایه پولی گفته می شود.
ضریب فزاینده عبارت است از عكس نرخ ذخیره قانونیr)) m=1/r اما در تعریف كامل m=1+s/s+p+r كه در این فرمول s اسكناس مسكوك نزد افراد است. P نسبت اسكناس و مسكوك نزد بانكها به سپرده های دیداری.
