قرار منع تعقیب

از زمانی که پرونده وارد دادسرا می شود تا زمانی که تحقیقات مقدماتی خاتمه یابد پروسه ای طولانی طی می شود و در این مدت بازپرس یا دادیار به عنوان مقام تحقیق یا قاضی تحقیق اقدامات و تصمیمات متفاوتی می گیرند.

از جمله تصمیمات مقام تحقیق صدور قرار است.

ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی قرار را این گونه تعریف کرده است:

چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوی و قاطع آن به طور جزئی یا کلی باشد حکم و در غیر اینصورت قرار نامیده می شود.

از جمله قرارهای مهم در مرحله تحقیقات مقدماتی قرار منع تعقیب می باشد.

قرار منع تعقیب چه زمانی صادر می شود؟

بازپرس یا دادیار زمانی قرار منع تعقیب صادر می کند که:

1. به این نتیجه برسد که عمل انتسابی را متهم انجام نداده است، به عبارت دیگر متهم جرم مورد ادعا را انجام نداده است.
2. ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد.

این قرار برای افراد ساکن ایران به مدت ۱۰ روز و برای افراد ساکن خارج از ایران به مدت ۱ماه از تاریخ صدور قابل اعتراض است.

مرجع اعتراض به این قرار دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به اصل جرم را دارد.