سایر مقررات قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۶۹۷ ـ دولت موظف است به تكاليف مقرر در اجراي احكام مواد (۶۵۰)، (۶۵۲) و (۶۵۴) تا (۶۵۶) اين قانون با توجه به بندهاي (ح) و (ف) ماده (۲۱۱) قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوري اسلامي ايران در مدت باقي مانده اجراي آن عمل نمايد. بار مالي اضافي ناشي از اجراي اين قانون از محل افزايش درآمدهاي قانون آيين دادرسی كيفري تأمين مي‌گردد.

 ماده ۶۹۸ ـ از تاريخ لازم الاجرا شدن اين قانون، ماده واحده قانون راجع به تجويز دادرسي غيابي در امور جنايي مصوب ۱۳۳۹/۳/۲، قانون دادرسي نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران مصوب ۱۳۶۴/۲/۲۲ به جز مواد (۴)، (۸) و (۹) آن قانون، قانون تشكيل دادگاههاي كيفري (يك و دو) و شعب ديوان عالي كشور مصوب ۱۳۶۸/۴/۲۰ ، قانون تجديدنظر آراي دادگاهها مصوب ۱۳۷۲/۵/۱۶، مواد (۷۵۶) الي (۷۷۹) الحاقي مورخ ۱۳۸۸/۳/۵ به قانون مجازات اسلامي (تعزيرات و مجازاتهاي بازدارنده) و ماده (۵۶۹) قانون آيين دادرسی كيفري مصوب ۱۳۹۲/۱۲/۴ و اصلاحات و الحاقات بعدي آنها ملغي است.

 ماده ۶۹۹ ـ اين قانون با رعايت ترتيب شماره مواد به عنوان بخش هاي هشتم، نهم، دهم، يازدهم و دوازدهم قانون آيين دادرسی كيفري مصوب ۱۳۹۲/۱۲/۴ الحاق و مقررات هر دو قانون از تاريخ ۱۳۹۴/۴/۱ لازم الاجرا است.

قانون فوق مشتمل بر پانصد و هفتاد ماده و دويست و سي تبصره در جلسه مورخ چهارم اسفند ماه يكهزار و سيصد و نود و دو كميسيون قضايي و حقوقي مجلس شوراي اسلامي طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسي تصويب گرديد و مجلس با اجراي آزمايشي آن به مدت سه سال در جلسه علني مورخ نوزدهم بهمن ماه يكهزار و سيصد و نود موافقت نمود و در تاريخ ۱۳۹۲/۱۲/۲۶ به تأييد شوراي نگهبان رسيد.